Mürşitler ,Güneş gibi insanları ısıtan ve aydınlatan varlıklardır.Ancak,bu zatlarla birlikte olmanın şu tehlikesi de vardır.Onlara olan ilahi tecellilerden yanlarında bulunanlarda istifade ederler.Bu istifade neticesinde kelamlarından bazı acip sözler ve temeddühler olur.Bu güzel sözler nedeniyle, o kişi de,"ben de oldum"duygusu baş gösterir ki o tehlikelidir.HALLAC-I MANSUR'UN "BEN HAKK'IM "BUYURMASI,,SULTANÜL ARİFİN HZ.BEYAZID'IN "BENİM CÜBBEMİN İÇİNDE ALLAH'DAN GAYRI YOKTUR"ifadesi,Ebu'l Hasan Harakani'nin "Eğer beni bilseniz bana secde ederdiniz"demesi,Hz.Mevlana Efendimizin "
Bu ademin heykeli ve sureti yüz örtüsüdür,biz bütün kıblelerin secdesiyiz"buyurmasına bakıp, bir takım bi-edepler ve cüretkarlar bir tarike intisap edip o tarikin zahirine taalluk eden bazı usulleri görürler ve onların kisvelerini giyerler;sonra bu tarikat şahları olan evliyaullah'ın bu gibi sözlerini taklid edip temeddühe başlarlar.Bu şahısların tarikattan öğrendikleri bu gibi küstahane taklidlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder