Ebu Cehil'in bu lakapla anılmasından önceki lakabı "Bül hikem" olup hikmetin babası anlamındadır. Bu aşağılık kimse, zekası ve fetaneti nedeniyle bu isimle anılır olup, müşrikler müşkil işlerini hep ona sorarlardı. Resulü Ekrem efendimiz onu, putlara tapmaktan vazgeçip Hakk'a ibadete davet buyurduğu vakit nefsindeki hırsı riyaset (Baş olma isteği) gözlerini bürüdü. Bu hakikati görmeye mani oldu ve peygamber(sav)'in mucizesini sihire hamledip cehil vadisine düştü ve akiller arasında "Ebu Cehil" lakabını aldı. Akıl ve zekası onun başarı basiretini bağladı. Cehennem tabakası olan Sekar'a baş aşağı düştü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder