İbni Arabi,Eflatun'u İLAHİ mahlasıyla anarak diğer bazı feylosofların aksine onun bzı manevi hallerden nasibi olan zevk sahibi bir kişi olduğunu söyler.Binanaleyh Hal ve Zevk sahibi ile salt fikir sahibinin aynı olmayacağını,fikrin bir yeri,zevkin de bir yeri olduğunu, ama aslın zevk Fer'in ise fikir olduğunu söyledikten sonra mevzuya şöyle devam eder:"Fikir bir müddet sonra keşif ve vücud yoluna engel teşkil etmeye başlar.Fikir ile iştigal etmek te artık hicab olur.Bizim yolumuzdan gidenden başkası bunun böyle olduğunu kabul etmez.Allah yolunun yolcusu ehlullahtan hiç kimse bunu reddetmemiştir.Sadece ulema-i rüsumdan halden tatmamış bazı ehl-i nazar ve istidlal bunu kabullenemez.Tıpkı Hükemadan Eflatun-ı İlahi gibi halden bir nebze tadanlar da bu kavim içerisinde çok nadirdir.O ise kendini sonunda ehl-i keşf vel vücud olan kimselerin yanında bulmuştur.Bazı Müslümanlar da sadece ondaki felsefeye nisbetinden dolayı kendisinden hoşlanmazlar.Bunun sebebi onların bu kelimenin hakiki manasını bilmemeleridir"(Fütühat-İbni ARABİ)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder