Efendimiz SAV 'in bir sözüdür.Bu sözün söylenmesine vesile olan hadise şudurd:Fatafanoğullarından bir adam kardeşinin oğluna ait büyük bir yekun tutan mala sahipti.Yetim büluğa erince amcasından bu malı istedi.ancak amcası vermedi.Neticede durumlarını Peeygamberimize arz ettiler.Bunun üzerine Nisa suresinin 2 nci ayeti indi.(Yetimlere mallarını verin, temizi pis olanla değiştirmeyin, onların mallarını kendi mallarınıza katarak (kendi malınızmış gibi)yemeyinçünkü bu , büyük bir günahtır.)Ayeti duyan amca :"Allah'a ve Resulüne de iatat ettik,Böyle büyük bir günahtan Allah'a sığınırız dedi ve malları yeğenine verdi.Bunun üzerin Cenab-ı Peygamber "Nefsinin cimriliğinden korunan ve Rabi'ne böyle itaat eden , cennetteki yerini hak eder" buyurdu.Genç ise malını elde ettiği gibi Allah yolunda infak etti.Hz.Peeygamber bunun üzerine :"ECİR SABİT, GĞÜNAH BAKİ KAYDI" buyurdu.Oradakiler "Nasıl olur da günahı kalır?" deyince Efendimiz :"Malın ecri bu genç için gerçekleşmiştir, günahı ise babasının üzerin kalmıştır." buyurdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder