ŞEKERCİ BABA
Hikaye edilir ki Şekerci baba denilen veli bir zat vardı.Bazı vakitler kendisine baygınlık gelir ve günlerce baygın kaldığı olurdu.Öyle ki;onu ölü zannederler de ağzını bağlarlar idi.Bu zat yine bir defgasında uzun bir baygınlık geçirdikten sonra uyandığında hanımını boşamak ve çocuklarını terketmek istedi.Bunun sebebini şöyle açıkladı:
“Melekut aleminde ruhlarla birlikte Hz.Peygamber’in (SAV) meclisinde bulunuyordum.Resulullah (a.s)”İlahınız tek bir ilahtır” (Bakara 1653) ayetin tefsir ediyordu.Kürside tevhidin mertebelerini anlatıyordu.Kürsi dört mertebeye uygun olarak nurdan dört ayak üzerinde bulunuyordu.Siyah nurdan olan tabiat mertebesini, kırmızı nurdan olan nefis mertebesini, yeşil nurdan olan ruhn mertebesini, beyaz nurdan olan ise sır mertebesidir.Arşda bana “Şekerci Baba’yı gönderin çocukları aağlaşıyor” denildi.Bu yüzden her şeyi terk etmek istiyorum”
Ailesi ve çocukları yalvardılar, bir daha böyle yapmayacaklarına dair yemin ettiler ve Şekerci baba onları terk etmekten vazgeçti..ona Şekerci denmesinin sebebi isteyen her kese şeker verdiği içindi.Hatta bir gün onu denemek için hamamda iken ondan şeker istediler.Şekerci baba ayağını hamamdaki mermere vurdu ve “Alın” dedi.Mermer hemen şekere dönüştü.bu hidaseden sonra ona inindılar ve şüpheleri zail oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder