ŞERİAT ASILDIR

 Dervişin biri cemaatle namaz esnasında ya ayakta ,ya rüku’da yahuddasecde vaziyetinde saatlerce kalır,cemaat namazı bitirir camiden gider o ise aynı vaziyette idi.Bu şahsın namazı hususunda insanlartereddüde düştü.Bazıları namazı olmadı dediler.

Bu dervişin halini Şeyh Şaban-ı Veli hazretlerine arzettiler.Hazret buyurdu:”Kardaşlar! Bu halsizin anlayacağınız bir hal değildir.Onun halini Allah bilir” buyurdu.O derviş Hazreti Pir'in huzuruna geldiğinde ona buyurdular ki:”Tecelli-i hal ile istiğrakın vardır.O hal ile nicesin?” diye buyurduğunda derviş:”Elhamdülillah sultanım himmetinizle bu hal müyesser oldu” deyince Şeyh Efendi:”Fark alemine geldiğinde o namazı tekrar kılarmısın? Diye sualetti.Derviş ise şöyle karşılık verdi:

“Namaz-ı zahidan ka’de sücudest

Namaz-ı arifan mahv-ı vücudest

(Zahitlerin namazı ka’de ve secdeden ibarettir.Ariflerin namazı ise benliği yok etmektir) denilen mananın zahirine mağrur olup:”Sultanım bu hal ile mahvı vücud ile kılınan namaz dahi kılınır mı?” deyince Hazret-i pir bu cevaptan rahatsız olup:”Derviş ne söylersin, hata söyledin.Erkanı ile tekrar kılmak gerekir.Tekrar kılmaz iseilhad ve küfürdür”diye buyurdular.

Derviş tarikat babında kadir olduğu kadar şer’i şerife riayet etmek gerekir”