EZAN KAHRAMANI

 Kahramanmaraş kurtuluşuna öncülük etmiş,İmam Hatip okulunu 1051 yılında kurup müdürlük yapan Sandal hoca anlatır:Hoca efendinin vazife yaptığı caminin tam karşısında bir evvardır ve evin sahibi sarhoş birisidir.Cami ile hiç alakası yoktur ve daima kaçar.Hoca 18 yıl boyunca bu herif bu evden taşınsa da yerine mümin birisi gelse diye düşünür. Adam hocayı utandırır. On sekiz yıl sonra ezanın Arapça olarak okunacağı ilk gün insanlar cami içine ve yoluna yığılmışlar heyecan içinde bekliyorlar.Herkesin gözü caminin minaresinin şerefesinde. Hoca niye bakıyorsunuz yukarı der, insanlar :Hocam, bizim malum sarhoş komşumuz var ya kucağında  bir teke ile geldi heyecanla minareye daldı.Biz de merak içinde ne yapmaya çalışıyor ona bakıyoruz".Minareye tek başına bile çıkmak zordur.Demeye kalmadı; adam keçisiyle birlikte şerefede göründü.Birden hayvanı şerefenin korkuluğuna yatırdı.Avazı çıktığı kadar da bağırdı:"ALLAH İÇİN, KURAN İÇİN, EZAN İÇİN, NİYETLENDİM KURBAN ETMEYE"dedi ve hayvanı kesti
Adamın gösterdiği iman salabeti insanları duygulandırdı.Bir anda menfi duygularla yüklü olduğum bu adam hakkındaki kanaatim değişti ve onu EZAN KAHRAMANI olarak hissettim.Bu hareketten sonra onun evinin önünden nasıl geçecektim.Eskiden onun hakkında taşıdığım menfi duygulardan utandım tayinimi başka camiye aldırdım Müftü efendi'yede "Ben artık o komşumun yüzüne bakamam"dedim.Cemaat bir zaman sonra bu hadiseyi duymuş,toplu halde benim yeni camiye geldiler.İçlerinde o eski komşuyu da almışlar.Adamcağız bana "Hocam benim yüzümden tayinini bu camiye aldırmışsın. Mahcup oldum.Yaptıklarıma tevbe ettim, içkiyi bıraktım,namaza başladım.Artık tekrar camiye dönerseniz bende sizin camiye gireceğim der.Cemaat ben  ve o adam feryad figan birbirimize sarıldık ve ben eski camime döndüm