O İbrahim , ölümden kaçmadı ateşe atıldı da yanmadı.Bu İbrahim de yücelikten ve şeref ve itibardan kaçtı.Tacını tahtını bıraktı.Aşk ateşine yandı.Şaşılacak şu ki , Ateş ibrahim'in birini yakmaz da öteki ibrahimi yakar.İstek yolunda böyle birbirinin aksi olan haller var.(Hz.Mevlana)
İki İbrahimden birincisi putları kırdığı için Nemrut tarafından ateşe atılan Hz.İbrahim (a.s)dır.Allah'ın emri ile ateş onu yakmadı.İkinci İbrahim ise Allah'ın aşk ateşi ile yanarak , tacını , tahtını terk eden , derviş olan İbrahim Ethemdir.Biri peygamber, diğeri veli.İkisi de Allahın sevgili kullarındandır.
İbrahimEthem, hayatında en mesud, hazla dolu an için şunları söylemiştir:Bir gün gemi ile gidiyorduk.Adamın biri şaklabanlık ediyor , şununla bununla eğleniyordu.Etrafındakiler de gülmekten kırılıyordu.Nihayet bu adam , gemideki yolcular içinde en fazla hakaret edilecek , küçük düşürülecek , maskaralaştıracak insan olarak beni buldu.Saçlarımdan tutup , başımı kaldırdı.Elini boynumun üzerinde bıçak gibi işleterek kesilen insan kafalarını şekillendirdi.Başımı yere kadar eğdi.Ve daha neler yapmadı.O kadar kişi arasında , hakir ve müdafasız olarak ben seçildiğim için en mesud anım bu.."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder