İnsanın
görünüşü ,duyguyla anlaşılır;cisme bürünmüştür;durağı da ona layık olan
duyguyla anlaşıyan şekle bürünmüş bir duraktır.Manevi olan,neliksiz-niteliksiz
bulunan Ruh ise mana alemine aittir;durağıda manevidir
neliksiz-niteliksizdir.Gök ve yer cisimlerin evidir.Varlıkların aslı olan
neliksiz-niteliksiz alem,ruhların durağıdır.Şu halde bu alem ahırdır,ahiret
alemi ise saray.Bundan dolayıdır ki Peygamberler,bedene merkep dedi:”Nefsin
bineğindir;ona yumuşaklıkla muamelede bulun”buyurdu.Hz.İsa (a.s)bu suret göğüne
ağmamıştır:bir göğe yükselmiştir ki bu
göğe hakimdir ve orası Tanrı’nın nurlar ve temizlik alemidir.Bir de iki kere
doğmak gerektiğini anlatır.İnsan bir kere anadan doğar;bir kere de
bedenden,cisme ait varlığından doğar.Beden yumurtaya benzer.İnsanın cevheri ;az
bir zaman içinde bedende,aşk hararetiyle kuş yumurtasına döner ve bedenden
dışarı çıkar;mekansızlık alemi olan ebedi can aleminde uçmaya başlar.Çünkü onun
iman kuşu,varlığından doğmazsa,düşen çocuğa döner;elinden bir iş gelmez;perde
ardında kalır-gider.”Burada kör olan ahirette de kördür”(İPTİDANAME 1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder