ALLAH ADAMLARININ SABRI

 ALLAH ADAMLARININ SABRI

Şakik-i belhi ve Hatim beraber yolculuğa çıkmışlardı.Bir ihtiyar bunlara yol arkadaşı olarak katıldı.Adam yol boyunca saz çzalıyor, şarkı söylüyor, oynuyordu.Hatim de Şakik’in bu adamı yaptığı işten vazgeçirmesini bekliyordu.Şakik bunu yapmadı.Yolun sonuna varıp ayrılacakları vakit o fasık ihtiyar bunlara dedi ki:”Şimdiye kadar huzurunuzda oynadım, şen şakrak oldum.İkinizden bmiri kaşını kaldırıp bakmadınız bile.Ne kadar ağır ruhlu adamlarsınız?” Hatim dedi ki:”Ya şeyh bizi mazur gör, bu Şakik’tir ben de Hatim’im”Bu söz adama tesir etti ve adam tevbe etti, elindeki sazı kıldı.Hatimle Şakik’e talebe olup onlara hizmet etmeye başladı.Bunun üzerine Şakik, Hatim7e dedi ki:Allah adamlarının sabrının nasıl olduğunu gördün mü?

Dervişlik iddiasında bulunan kimkseye yakışmaz,

Halkdan meşrebine aykırı bir şey vaki olunca kalkıp cenk etmek.

Eğer dağdan değirmen taşı gibi bir kaya yuvarlansa,

Arif, yerinden kalkıp da o taşın önünden çekilmez.

Yani zahiri hadiselerden etkilenip gönlü değiştirmek arife yakışmaz.