Tefekkür, batıldan yani çokluktan, karmaşadan, kaostan,vahdede, tekliğe, uyuma yönelmektir.Şeylerin varlık sebeblerini o şeylerde aramaktan vazgeçip ona varlık verende aramaktır.Yani "Her bir parçada o mutlak 'Bir'i görmek" tir. Bu varlık alemine ait akıl ve mantıkla edinilen ilmi , kabiliyetleri ve dayandığı bütün sebebleri savurup atmak gerekir.zira Vadi-i Eymen7e Hz.musa'nın asa ile ve ayağındaki nalınlarla girmesine müsade edilmemiştir..Sebeblerin müsebbibini arayan Vadi-i
Eymende mantık ilmiyle dolaşmaya çalışırsa , orada birbirine kıyas edeceği hiçbir şey yoktur.İnsan saf bir düşünce için nefsini tezkiye ve gönlünü tecrit ederse Hak Teala kulunun bu mahviyeti ve acziyetini ikrarı karşısında şimşek ziyasına benzetilen bir ışık gönderir ki bunun adı "keşif" tir.
Bütün alem Hakk7ın nurudur.İşte O bu kadar aşikar olduğu için böyle gizli durmaktadır.Çünkü o nurun kesafetinden nurun sahibini görmek mümkün olmamaktadır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder