Necib Fazıl içinde esen fırtınaları dindirecek,boşlukları dolduracak zat7ı otuz yaşında iken buldu.Kaşgari Dergahının avlusunda Abdülhakim Arvasi hazretlerine teslim oldu ve geçmişini şu sözlerle değerlendirdi:
"Tam otuz yıl saatim işlemiş, ben durmuşum / Gökyüzünden habersiz , uçurtma uçurmuşum."
"eFENDİM, MÜRŞİDİM, KURTARICIM" dediği seyyid Abdülhakim Arvasi hazretlerine 1978 yılında seslenir:
ONA..
Benim Efendim! Ben sana bendim! Bir üfledin de ,Yıkıldı bendim.şimdi sen oldun Aleme pendim.Benim Efendim.
Benim Efendim, Feza levendim.Ölmemek neymiş; Senden öğrendim.Kayboldum sende, Sende tükendim.Sordum aynaya, Hani ya kendim? Benim efendim.
Benim efendim! Emri yüklendim!Dağlandım kalpten Ve mühürlendim.askerin oldum, Baştatülbendim; okum sadakta, Elde kemendim.Benim Efendim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder