Şeyh Sa'di (k.s)der ki:
İşittim ki henüz baliğ olmamış bir çocuk oruç tutmuştu.
Yüz türlü sıkıntı içinde kuşluğa kadar sabretti.
Dadısı,gözüne bu küçük çocuğun ibadeti büyük göründüğünden,
Onu o gün mektebe götürmedi.
Annesi babası yüzünü gözünü öptüler
Başına altınlar, bademler saçtılar
Öğle vakti olunca
Çocuğun midesi yanıp tutuşmaya başladı
İçinden,"Bir kaç lokmacık yerim:
Görmedikten sonra annem babam ne bilecekler"dedi.
Çocuk babasına ,ailesine yaranmak istiyordu ;gizlice yedi.
Görünüşte orucu tam tutmuş oldu.
Sen Allah'ı düşünmedikten sonra
Namaza Abdestsiz dursan kim farkına varır?
Şu halde şu ihtiyar, o çocuktan daha cahildir
Ki halka gösteriş yapmak için ibadet eder
Ve halkın gözü önünde uzun uzun kıldığı
O namaz,cehennemin anahtarıdır
tuttuğun yol Hakk'a değilde başka yere gidiyorsa
Seccadeni ateşe koyacaklardır.
(Evinde masada yemek yerken,Ramazanda güya çat kapı vatandaşın yer sofrasında iftar açıp bunun resimlerini halkla paylaşan siyasilere ithaf olunur.Ben bile buna kanmadığıma göre Allah mı kanacak?)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder