Büyüklerden biri çölde
susuz kaldı.Bir kuyuya vardı.O varınca su kuyunun ağzına kadar yükseldi.Bunun
üzerine başını göğe kaldırıp dedi ki:”Ya Rabbi ! Biliyorum ki ,sen
kdirsin.Fakat ben buna dayanamam.Bedevilerden birini göndersen de bana bir
bardak verse,benim için daha hayırlı olurdu.Sonra ben bu iyilik ve lütfun
ondan olmadığını bilirdim.”Ebu Abdullah el Kureşi
(k.s)der ki:”Kim günahlara düşme korkusu ile kendisinden keramet ve harikulade
hallerin görülmesini çirkin görmezse ,bu durum onun için bir hicab
olur.Bunların gizli kalması ise onun için bir rahmettir.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder