4 Kasım 2016 Cuma

İPTİDANAME

Sultan Veled,Şeyh Selahaddin’e karşı öğüte,irfana dair söz söylemeye kalkışına Şeyh Selahaddin:”Ben senin kalmamanı,yok olmanı istiyorum;senden öğüt veren,marifete dair söz söyleyen ben olayım,çünkü birlik alemine ikilik sığmaz”buyurmuştur.Tanrı’ya ulaşmış Şeyh ne yaparsa onu,Tanrı’dan görmek gerekir.Çünkü Şeyh, ölmeden ölmüştür;ondan işgören Tanrı’dır; o,Tanrı’nın elinde cansız bir alete benzer;nitekim marangozun elinde bıçkı ve testere, ressamın elinde kalem de böyledir.Sultan Veled anladı ki işin özü-özeti düşünceyle,anlayışla yüz göstermeyecek; Şeyh’e  akla,nakle dayanan sözleri söylemekten vazgeçti;canı, deniz gibi çoşup köpürdü, söz dalgaları kabarıp çoşmaya başladı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder