Fıkıh,medresi duvarları arasına sıkışıp ,cehennem ile korkutma boyutunda kalırken tekkeler ,meşreplerine göre halkın arasına,sokağa,caddeye inmiş ve kurumlarını oluşturmuştur.Hiç kimse bu sahada söz bahibi sadece Hz.Abdülkadir dememiş.Sade Şahı Nakşibend dememiş.Sadece Mevlana dememiş.ortada tüm millet için çalınan tasavvuf kazanından süt alıp kendi kazanında kendi meşrebinin mayasını çalmıştır.Yoğurt için,tereyağı için,peynir için,ayran için.Dergan şeyh efendilerinin merakları(iptilaları)na görede dergah hayatı renklenmiş.Örneğin Konya'da
"Pisili tekke"denilen bir dergahın şeyhi kedileri pek severmiş.Bu nedenle tüm tekke kedilerle dolu olduğu için adına Pisili tekke denmiş.Edirnede Hamd-i Bağdadi isimli bir zatın şeyhlik yaptığı bir tekke varmış.Bu zat çiçek hastası imiş.Rivayet ederlerki Mısırda ancak bulunan bir çiçek türünün tohumunu almak için Mısır'a tohumunu almaya gitmiş ve dergahın bahçesine ekerek yetiştirmiştir.Keza,Hindistan,Afganistan ve Pakistanda yaygın olan "Çiştiyye"tarikatının 1800 lü yıllarda Anadoludaki tek tekkesi Konyada açılmış.Vaktin valileri,müritleri tekke şeyhine mürit olmuş.Ancak Tekke şeyhinin tek kelime türkçesi yok.Ama tasavvuf dilende kalbden kalbe bir aktarım dili mevcuttur.Bu nedenle türkçe sorulacak sorulara cevap vermez anlamında bu dergahın ismi "
Söylemez Tekkesi"olarak ifade edilmiş.
Hz.Mevlana buyurmuştur ki:
"Aynı gönlü paylaşmak ,aynı dili konuşmaktan evladır"
Bunlar dan şu anlaşılmalıdır:Her insanın bugünkü tabirle bir hobisi vardır.Şeyh efendilerde bu duygudan ari değildir.Bu nedenle tekkelerde şeyh efendinin meşrebinin gereklerini görmek aslında hayatın gerçeğini görmektir.Ütopik bir din anlayışı olmadığını gözlemlemek açısından bu örnekler faydalıdır.
Mevlana Vakfı İSKENDERUN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder