Denilmiştir ki : Eğer insanlar birbirlerini sevseydi ve karşılıklı muhabbet duysa idi , adalete ihtiyaçları kalmazdı..Çünkü adalet muhabbetin yerine kaim olur.Muhabbetin olmadığı yerde adalete gerek duyulur.
Yine denilmiştir ki : Muhabbetten doğan itaat, korkudan kaynaklanan itaatten daha üstündür.Çünkü itaat muhabbetten dolayı yapılırsa gönülden, içten olur.Korkuyla yapılan itaat ise dıştan yapılmış bir itaattır.Sufilerin birbiriyle sohbet ve beraber olmalarının etkili olması da işte bu sebebledir.Onlar Allah için birbirlerini severler ve birbirlerine güzel huyları tavsiye ederler.Yaptıklarını muhabbetle yaptıkları için sözleri kabul görür.Bu sebeble mürid şeyhten, ihvan ihvandan istefade eder.
Yine bu mana sabebiyle Allah Teala müminlerin beş vakitte mahalle mescidinde, haftada bir bütün şehir halkının bir camide , senede iki defa birbirine yakın belderin bayramlarda bir araya gelmelerini , ömürde bir kez de hac için bütün beldelerin müminlerinin Kabe de toplanmalarını emretmiştir.Bunların bir çok hikmetinden biri de Müminlerin arasında ülfet ve muhabbetin artırılmasıdır.
Ülfet ve muhabbet , salihlerle beraberlhiği güçlendirir.Salihlerle beraberlik ise kişinin kendisini ıslahı konusunda oldukça tesirlidir.Salihlere sadece bakmak bile fayda verir.Bakılan şeyih ahlakına uygun olarak , çeşitli şekil ve suretlere bakmak , bakanı etkiler.Mesela mahzun birisine devamlı bakan bir kimse mahzun olur.Sevinçli birine bakan ise mesrur olur. Nitekim " Bakışı sana fayda vermeyenin sözü de fayda vermez", "Azgın deve, uslu deve ile durdukça ulsallaşır" denilmiştir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder