Hasan Şazeli hazretleri bir seyahat esnasında bir dağ başında konaklar.Yırtıcı canavarlarsabaha kadar etrafında dolaşırlar ancak hiç korku duymaz.Sabahleyin abdest almak için birdere kenarınagelince yerdeki keklikler ürker ve hep birlikte havalanınca onların kanat seslerinden korku duyar.Kendikendine der ki:Dün gece yırtıcı hayvanlar içindeidin asla sana korku gelmedi.Şimdi ne oldu ki kekliklerin kanat sesinden korku duydun?.Kulağına bir sesgeldi ki:"YaEbalHasan! Düngecebizimle idin.Korkmadın.Bugün kendi nefsin ilesin"
Hasan Şazeli hazretleri 1257 senesinde Mekkeyi Mükerremeye yöneldiğinde bir sahraya erişti orasının suyu tuzlu idi.Orada vefat edip defnolundu.Onların vücudu bereketlerinden o beldenin suyu tatlılaştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder