CEHENNEMİ SÖNDÜRMEK İSTEYEN DERVİŞİN HİKAYESİ

BİR HADİSİ KUTSİ DE İFADE BUYRULMUŞTUR:"ALLAH KORKUSUNDAN YAŞLA DOLAN BİR GÖZE, ALLAH CESEDİN DİĞER KISIMLARINI DA ATEŞE HARAM EDER. ORADAN YANAKLARINA BİR DAMLA AKARSA O YÜZ SİYAHLANMAZ. ZİLLETTE GÖRMEZ, BİR ÜMMET İÇİNDE BİR ADAM ALLAH KORKUSUNDAN AĞLARSA ONUN SAYESİNDE HEPSİ ESİRGENİR. HER ŞEYİN BİR MİKTARI VE MİZANI VARDIR. GÖZ DAMLASI BÖYLE DEĞİL, ONUNLA ATEŞ DENİZLERİ SÖNDÜRÜLÜR. Bir derviş , bu ve bunun gibi hadisleri okuyunca cehennemi söndürmek için ağlar ve göz yaşlarını bir tasa biriktirir.Hadisi kutsiye güvenip "o gözyaşını serper, cehennemi söndürürüm" diye düşünür. Hak Teala Cebrail'e emreder:"Git, bunun aklını başına getir" diye emreder. Hz.Cebrail bir asker kılığında ata binitli olarak çok öfkeliymiş gibi heybetle gelip , elindeki kırbaçla dervişe vurup:"Filan köyün yolu nereden gider"diye sorar. Derviş: Şurdan gider" derse de Yalan söylüyorsun doğru söyle der ve bir kaç kırbaç daha vurur.Dervişin çok canı yanınca "Varsın böylesi kimseler cehennemde yansın" der. Tasın içindeki göz yaşlarını yere döker. Hz.Cibril:"Niçin o tastaki suyu döktün ? der. Derviş:"Ben hata etmişim. Cehennemi söndüreyim diye gözyaşını biriktirdim, cehenneme serpecektim. Varsın senin gibi zalimler yansın diye, gözyaşını yere döktün der. Hz.Cibril o dervişe:"Ben Cebrail'im der. Allah'ın işine karışmaman haddini bilmen için beni görevlendirdi. Bir kaç kırbaç yiyip canın yanınca hemen gözyaşını döktün. Benim için varsın bunlar cehennemde yansın diyorsun. Halbuki dünyaya ne şedadlar, ne firavunlar, ne Nemrutlar geldi. Haksız yere binlerce insanı öldürdüler,yaktılar.Cehennem sönünce bunlar azap çekmeyecekler, yanmayacaklar. Sen ise canın yanınca suyu döktün. Senden binlerce defa daha fazla eza görenlerin halini düşün. Sen Allah'ın işine karışma, haddini bil! deyip dervişi uyardı. Derviş tevbekar oldu.