Maddi alemin zübdesi, özü ve sonu insandır. Tıpkı ağacın meyvesi gibi. Adi ve şaki adamlar ham yemişe benzerler. Kamiller olgun yemiştir. Ondan tekrar bir ağaç vücuda gelebilir ve binlerce yemiş verir. İnsandan koca bir kainat çıkar. Cennet, cehennem arş kürsi ondadır. Çekirdekten ağacın, ağaçtan çekirdeğin olması devr demektir. Tabiatta bütün bu kevnü fesad, bir insanı kamil yetiştirmek içindir.
Sana alem görünen hakikatte Allah'dır
Allah birdir vallahi sanma kim bir kaç ola
Bir ağaçtır bu alem meyvesi olmuş Adem
Meyvedir maksud olan sanma kim ağaç ola
Bu adem meyvesinin çekirdeği sözündür
Sözsüz bu adem ü alem bir anda tarac ola
Bu sözlerin meali kişi kendin bilmektir
Kendi kendin bilene hakikat mirac ola
Hak denilen özündür özündeki sözündür
Gaybi özün bilene rububiyettac ola
Seyrü süluku ikmal etmeyen, vahdeti vücud esrarını anlamayan kimseler, bu bahisler üzerinde durmamalıdır. Zamanın inkişaf edeceği haller olarak bu bahisleri geçmelidirler. Zira delalete düşerler. Feyzi ilahi gerektir ki büyüklerin bu sözlerinin mahiyeti anlaşıla....
Sana alem görünen hakikatte Allah'dır
Allah birdir vallahi sanma kim bir kaç ola
Bir ağaçtır bu alem meyvesi olmuş Adem
Meyvedir maksud olan sanma kim ağaç ola
Bu adem meyvesinin çekirdeği sözündür
Sözsüz bu adem ü alem bir anda tarac ola
Bu sözlerin meali kişi kendin bilmektir
Kendi kendin bilene hakikat mirac ola
Hak denilen özündür özündeki sözündür
Gaybi özün bilene rububiyettac ola
Seyrü süluku ikmal etmeyen, vahdeti vücud esrarını anlamayan kimseler, bu bahisler üzerinde durmamalıdır. Zamanın inkişaf edeceği haller olarak bu bahisleri geçmelidirler. Zira delalete düşerler. Feyzi ilahi gerektir ki büyüklerin bu sözlerinin mahiyeti anlaşıla....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder