Bir kimse bir mesele hakkında haddinden fazla tatlı dillilik ve saygıyı aşan yaltaklanma davranışı içinde olursa o kimseye karşı ihtiyatlı olmak gereklidir.Farklı bir niyeti mevcuttur.
Mescid-i dırar denilen münafıkların inşa ettiği mescidde namaz kılması ricasıyla huzuru Resulullah'a gelen münafıklar diz çökerek haddinden fazla dil döküp yaltaklandılar.Maksatları Şam'da bulunan Ebu Amir isimli bir rahibi o mescide getirerek müminler arasına nifak sokmaktı.Hakteala münafıkların bu niyetini bildiği için Efendimiz sav'i o mescitte namaza gitmemesi hususunda uyardı.
Ruh ve kalbin hilafına olarak , yalnız dilden gelen latif sözler gübrelikte biten yeşil otlar gibidir.Uzaktan bakıp geçmek gerekir,yemeğe ve koklamağa layık olmaz.Vefasızların lutfu tarafına gitmek harap köprüden geçmek gibidir ayak atar atmaz o çürük köprü yıkılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder