HAKİKATIN CAHİLİ

Hakk ve Velisini iki görmek şaşılık alametidir.Bende ,kendi efendisinde mahv olmuş bil.Efendi de efendi yaratıcının nurunda fanidir,ölmüştür,mat olmuştur,defnedilmiştir.Bu Efendiyi,Hak'dan ayrı gören kitabı kainatın hem metnini ve hem dibacesini ve  mukaddimesini kaybeder.Hakikatın cahili kalır.Göz ve gönlü,iblisin yaptığı gibi yapmayıp çamurdan vazgeçirmek gerekir.Bir kıble vardır.İki kıble görmemek gerekir.Hakk'ı zatiyyyeti cihetinden suretten mücerret olarak görmek mümkün değildir.Enam 6/103:"Basarlar onu idrak etmez ve o basarları idrak eder".Vücudu vahidi hakikiyi ancak suret libasına bürünmüş olarak müşahede mümkündür.Hakk,insanı kamil libasından zuhur eder.Bu nedenle Hakk'ı insanı kamilden ayrı görmek iki kıbledir.İnsanı Kamil "Enel Hak"derse inkar etme.Fihi ma Fih'te 12.Fasılda Hz.Pir buyurur:"Suya gark olan kimseden zahir olan bir bir fiili ,onun fiili değildir,suyun fiilidir.Eğer su içinde henüz el ve ayak hareket ederse ,ona gark olmuş demezler.Halbu ki o "Eyvah!Boğuldum"diye bağırır;bunada istiğrak demezler.Nitekim bu Enel hak davası azim bir tevazudur.Zira "Ben abd'ı Hüdayım"diyen kimse iki mevcud ispat eder.Birisi kendi için ve diğeri Hak içindir.Fakat "Enel hak"diyen kimse ,kendini yok edip ve berhava eyleyip "Enel Hak"der.Yani "Ben yokum,hep O 'dur.Huda'dan başka mevcut yoktur.Ben külliyyen hiçim"der.Bu makamda tevazu ziyadedir.Şu kadar ki ,halk anlamıyorlar."