Toprağa ait gıdalar cesedimize enerji olur,bağırsaklarımızda pislik bırakır...Cesedimizin ruhani gıdalarla beslenmesi mümkün olur mu?Bunun mümkün olduğunu Velilerin hayatlarındaki örneklerden anlamaktayız.Menakb-ı Sipehsalar'da anlatılmıştır.Mevlana Efendimiz:"Süluklarının evvelinde üç gün ve bir hafta ve kırk gün oruç tutup iftar ederler idi.Velakin ramazanı şerifin nihayetinde iki defa iftar buyururlar idi;ve bütün ramazanı şerifte bayram günü iftar buyurdukları bizzat görülmüştür.Hazreti Şems'le ilk defa birlikte oldukları vakitte tamamen altı ay her ikisine yemek ve içmek ve haceti beşeriden bir ihtiyac vaki olmamak üzere oturmuşlar idi;ve iftar buyurdukları vakit ,bir nevi gıda ile iktifa buyururlar idi.ve en çok taam yedikleri vakit dahi on lokma yemezler ve bir müddet sonra tekrar midelerini temizlerler idi.ve buyururlar idi ki:
"Benim sinemde bir ejderha vardır ki gıdaya tahammül etmiyor" ve vakti istiğraktaki mücahedeleri,açlık zamanlarındaki mücahededen ziyade olup mübarek alınlarından katre katre ter dökerler idi.ve açlık hakkında beyan buyururlar:"
Senin ruhun kuşu yemekten ve imtiladan dolayı bu cisim yumurtası içinde kalmıştır.Bu cisim yumurtasından çık ki,ruhunun kanatları büyüsün!gerçi o ruhun safrası hayalatı dimağiyyeyi eritir,fakat işte bu sevdadan ve hayalattan Musa (a.s)a ihsan buyurulan yed-i beyzayı bulursun".Yed-i beyza,Hz.musa'nın ışık saçan eli olup,Hak Teala ona bu mucizeyi bahşetmişti.Eğer bu açlık nedeniyle vücut zayıflasa,Hak Teala Ruhunu semizleştirir
.Perilerin ve cinnilerin gıda alması,yemek şeklinde değil koklamak suretiyle imiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder