İnsan ezelde aslından ayrılıp bu noksanlıklar dünyasina gelirken , koptuğu bütünle bir anlaşma , ahitleşme yapmış bir misak imzalamıştır..Bu misakla bu alemde Yaratıcının şahidi olmayı kabul etmiştir.İnsanın bütünden kopup noksanlıklar dünyasına inişi , bir çıkışıda zorunlu kılar.Aksi halde insan kendini tamamlıyamaz.İniş insan hayatının bir yarısıdır.Diğer yarısı çıkış olacaktır.İnsan varlık dairesini tamamlamak zorundadır.Mademki bir daire söz konusudur, mademki başlangıç noktası Allah'dır, bitiş noktası, son nokta da Allah'dır.Allah hem başlangıç hem sondur(Hadid 3).İnsanın Allah7a olan hayat yolculuğunun adına seyr. sefer, hicret, gurbet veya süluk derler.Böyle bir oluş ucuz ve kolay değildir.Bu yüzden insanın , asılna dönüş yolunda çıkardığı feryat derin ve yakıcıdır.Bu feryad yoksa insan insanlığını unutmuştur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder