İnsan kalbinin alaka duyduğu şeyin kuludur. Ehli tasavvufun en son makamı "Abdullah" olmaktır. Ve taallukatı zahiriyye ve batıniyyeden kurtulmadıkça "Abdullah" olmak mümkün değildir. Kalbinde nefsinin sevgisi olanlar ""abdün-nefs" ve mal sevgisi olanlar "abdül mal" ve makam sevgisi olanlar "abdül cah"dır.Diğerlerini de buna kıyas etmek gerekir.
Efendimiz (sav) için miraçta vuku bulan güzellikler karşısında"Gözü asla kaymadı" buyrulur. Kalbi Hakk'ın zatından başka bir şeye kaymadı denir.
Efendimiz (sav) için miraçta vuku bulan güzellikler karşısında"Gözü asla kaymadı" buyrulur. Kalbi Hakk'ın zatından başka bir şeye kaymadı denir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder