Aziz Nesefi hazretleri bir rüyasını anlatır. Hicri 680 yılında Fars vilayetinin Eberkuh şehrinde bulunuyordum. Bir gece yarısı, bu biçare, henüz oturmuş önünde bir şeyler karalamakla meşguldü. Uyuyakaldığım bir anda pederimi rüyada gördüm. Kapıdan içeri girince ayağa kalktım ve selamını aldım. O da cevap verip dedi ki:"Peygamber (sav), Şeyh Hammuye ile birlikte Eberkuh mescidinde oturmuş seni bekliyorlar. Pederimle birlikte mescide gittim. Peygamber (sav)'i gördüm. Hepsine selam verdim ve oturdum. Hepside beni iyi karşıladılar. Oturur oturmaz Resulullah dedi ki:'Bugün şeyh Hammuye senden bahsediyor ve durumundan endişe ediyordu. Hammuye diyordu ki, dört yüz cilt kitapta topladığım parça parça malumatın hepsini Aziz on risalede toplamıştır. Ben bu hakikatlerin anlaşılmaması için ne kadar gayret sarfettiysem Aziz, aksine anlaşılması için bütün çabasını sarf etmiştir. Hem cinsi olmayan cahil kimselerden zarar görmesinden endişe ediyorum. Şeyhin bu sözleri üzerine ben de dedim ki, sen huzur içinde ol zira Aziz'i Allah korumaktadır. Fakat gidelim söyleyelim de izniniz olmadan bu eseri (Keşf'ül hakaik'i) neşretmesin dedik. Şimdi sana söylüyorum. Hicretimden yedi yüz yıl geçinceye dek bu eseri neşretme. Hicretten yedi yüz yıl sonra neşret. O zaman pek çok medrese talebeleri, ekseri vakitlerini bu eseri mütalaa etmekle geçirecekler"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder