Dünyevi güç sahibi olanların huzurunda olanlar el pençe, pür dikkat dururlar.Çünkü o makam sahibinden dünyalık ummaktadırlar.Maneviotorite sahibi olan Evliyaullah'ın huzurunda da inananlar el pençe divan dururlar.Ancak Manevi otorite bunu istemez.Yaşayan güç sahipleri ise bunu ister.Ölmüş olanlara gelince Atatürkle alakalı olarak gerek anıtkabir de gerekse Atatürk heykelleri önünde saygı durmaya gelince bunu birdevlet geleneği gibi halkı yahut bürokrasiyi buna zorlamak dayatmacılıktır.Ancak buna karşı olup küfürle itham etmekte ayrı bir zorlama şeklidir.Türbeler de olan edep gösterisi ise kişisel ve içseldir.
Hz.Pir Mevlana efendimiz Mesnevi-i şerifte Bir kadının cariyesini,kocasından kıskanması hikayesinde anlatır kı:Kadın, halayığın efendi ile yalnız kalmaması için çok dikkat sarfedermiş.Halayığın da Evinbeyinde gözü varmış ancak bir türlü fırsat ele geçmemiş.Bir gün Kadın hamama halayığı ile gitmiş.Hamamda iken hamam tasını evde unuttuğunu anlamış ve halayığa eve gidip tası getirmesini söylemiş.Halayık eve koşarak giderken sevinç içinde imiş.Bey ile buluşacaktır.Şehvetin etkisi ile kuş gibi uçmaktadır.Kadının bir müddet sonra aklına gelmiş ki "Ben ne yaptım?"diye. Hemen giyinmiş o da eve doğru koşmaya başlamış."Kocası ,halayıkla yalnız kalmasın diye".Her ikisi dekoşmaktadır.Birinin koşmasında sevinç, diğerinin koşmasında endişe ve korku hakimdir.
Toplumun kişilere gösterdiği saygıyı da böyle algılamak gerekir.ve de en güzeli "LEKÜM DİNİKÜM VE Lİ YEDİYN"Sizin dininiz size, benim dinim bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder