BÜYÜKLERİN BELAYA SEVİNMELERİNİN SEBEBİ

Şeyh Hakim Tirmizi şöyle demiştir: "Geçmiş günlerimin birinde bir hastalığa tutulmuştum.Allah Teala bana şifa verince , hastalığım süresince Allah'ın verdiği sevapla , aynı süre içinde insan ve cinlerin ibadet sevabı bana gösterildi.Kendi kendime sordum:"Bu hastalıkla, bu hastalığım müddetince insan ve cinlerin ibadet sevabını seçmek arasında kalsaydım hangisini tercih ederdim acaba?".Azmim doğru yöne yöneldi, yakinim kökleşti ve basiretim şu sağlam kararı vermeme yardım etti:"Allah'ın benim için seçtiği şey daha şerefli , kıymet ve makam bakımından daha yüksek ve sonuç bakımından daha faydalıdır.D da Allah'ın benim için takdir ettiği süre içinde hastalıktır.O' nun işi olduğundan bunda herhangi bir karışıklık yoktur. Allah'ın işi ile kurtulman  ve kendi işinle kurtuluşa ermen arasında fark ne kadar büyüktür."Bunu görünce , hastalığım süresince insan ve cinlerin ibadeti , Allah'ın hastalığım sebebiyle verdiği yanında gözüme küçük göründü.Bu sebeble hastalığım nazarımda bir nimet, nimet de bir minnet, minnet ise emel, emel de merhamet oluverdi.Ben de kendi kendime dedim ki:"Demek ki büyükler gönül hoşluğuyla bela içinde Hak'la beraber olmayı bu sebeble ısrarla istiyorlar.Böylece belaya sevinmelerinin sebebi de ortaya çıkmış oluyor."