Azizim Necib Sultan
anlatmıştı:”Otuzlu yaşlarda idim.Terzi dükkanımı sabah saat beşte açar gece on
ikiye kadar şevkle ve aşkla çalışırdım.Bir gün dükkana birisi geldi ve bir söz
söyledi:”Sende herkesin hakkı var”.Düşündüm,bende kimin hakkı varki.Kendi işimde
çalışıyorum.Sonra aradan yıllar geçti atmış yaşında idim.Yine aynı şekilde
birisi bu sözü yine bana söyleyince içimden
bu sözün açıklamasını ne olduğunu istedim.Ama sözü söyleyen açık ve net
olarak söylemedi.Üçüncü defa olursa manasının aşikar olacağını bilmekte
idim.Yaşım 90’a dayanınca Ramazan içinde TV de İstanbul camilerinde iftar vakti ile alakalı ezan
okunurken ekrana gelen iki minare arasındaki mahya’da da bu söz vardı.”Sende
herkesin hakkı var”.Bu sözün sırrının şu
olduğunu anladım:Merhamet ve iyilik noktasında sende yaratılan her şeyin
hakkının var olması imiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder