MUSTAFA DEVATİ HAZRETLERİNDEN...

"Bir gece zikrullah edip otururken bir ses geldi:"Altındaki döşeği kaldır !".Hemen kaldırdım.ve bir ses daha geldi ki;"Benim kulum üç kısımdır.Biri benim kulumdur.diğeri kulumun kuludur.üçüncüsü ise kulumun kulunun kuludur"Ben dedim ki bunlar kimlerdir?".Alem-i gaybdan şöyle cevap geldi:"Kulum o kişidir ki altındaki döşeği kaldırıp sabha kadar kuru yerde oturur ve zikre devam eder.Benim has kulum odur.Kulumun kulu o kimsedir ki;nefsinin kulu olur,sabaha dek yatağının üzerinde yatıp istirahat eder.Kulumun kulunun kulu ise ;Helal ve Haram ayırmayıp yer.Şeytanın zincirlerini kendi eli ile etrafına takar."Tekrar sordum:"Ey Padişahım,ey ilahım ! Bir kulunun kulu dünyada ipek döşekler üzerinde yatıp istirahat ediyor.Peki ya sana hizmet edenlerin kuru yer üzerinde yatmalarının sebebi nedir?".Cevap geldi ki:"Beni sevip daima zikreyleyen kulum için kuru yerde yatmak,ipek üzerinde yatmaktan daha faziletlidir"buyurdular.