Büyüklerin bazı sözleri ve işleri,o an için bize abes gelebilir.Çünkü,o söz ve hareketin hikmeti o an tecelli etmeyecek çok sonraki zamanda tecellei edecektir.Örneğin,Hz.Mevlana Efendimiz,Hz.Şems ile tanıştıktan sonra kitabı ve halka irşat için yaptığı hitab'ı bıraktı ve Hz.Şems'le bir odaya çekildi.İnsanlardan uzaklaştı.İnsanların danıştığı bir fetva makamı iken bu işi terk etti.Denebilirki"Böyle yapmasaydıda hayatında iken beş on alim yetiştirseydi".Hz.Pir,insanlardan uzlet etti ama sonucunda kendinden sonra kıyamete kadar gelecek olan insanları irşat edecek Mesnevi-i Şerif ve diğer eserleri ortaya çıktı.
İbni Arabi hazretlerini asarken son sözünü sordular vasiyet mahiyetinde .Toplanan insanlarda bu son sözü kitaplara kaydedelim diye bekleşirler.(Meniyyün ricalün,kemeniyyül vat vat:"Yarasa'nın menisi ,bekar erkeğin menisi gibidir")sözü Mübareğin son söz olur.İnsanlar şaşırır.Niçin bu söz söyledi?Yine de kitplarına yazarlar.Aradan üçyüz sene geçer.Bir aşiret resinin bekar kızının yatağında bir leke buldular ve bu lekenin bekar erkek menisi olduğuna hükmederek,kızın yatağına giren kişinin,kızın arkadaşı olan başka bir aşiret reisinin oğlu olduğuna hükmederek her iki tarafın adamları namus meselesi yapıp harp için karşı karşıya geldiklerinde,hazreti Muhyiddin'in bu sözünün yazılı olduğu kitabını birisi ortaya getirince tetkike karar verirler.Gerçekten,kızın yatağının bulunduğu yerin tavanında bir yarasa yuvası mevcutmuş.O yuvadaki yarasadan dökülen lekenin,tıpkı bekar erkek nutfesi şeklinde olduğu görülmüş.Üstadın,bu hakikatı ifade ederken üçyüz sene sonraki bir hadiseden binlerce insanın telef olmasına mani olmak için bu hakikatı son deminde ifade buyurduğu anlaşılmış.Rabbim,şefaatından bizleri de mahrum kılmasın
İbni Arabi hazretlerini asarken son sözünü sordular vasiyet mahiyetinde .Toplanan insanlarda bu son sözü kitaplara kaydedelim diye bekleşirler.(Meniyyün ricalün,kemeniyyül vat vat:"Yarasa'nın menisi ,bekar erkeğin menisi gibidir")sözü Mübareğin son söz olur.İnsanlar şaşırır.Niçin bu söz söyledi?Yine de kitplarına yazarlar.Aradan üçyüz sene geçer.Bir aşiret resinin bekar kızının yatağında bir leke buldular ve bu lekenin bekar erkek menisi olduğuna hükmederek,kızın yatağına giren kişinin,kızın arkadaşı olan başka bir aşiret reisinin oğlu olduğuna hükmederek her iki tarafın adamları namus meselesi yapıp harp için karşı karşıya geldiklerinde,hazreti Muhyiddin'in bu sözünün yazılı olduğu kitabını birisi ortaya getirince tetkike karar verirler.Gerçekten,kızın yatağının bulunduğu yerin tavanında bir yarasa yuvası mevcutmuş.O yuvadaki yarasadan dökülen lekenin,tıpkı bekar erkek nutfesi şeklinde olduğu görülmüş.Üstadın,bu hakikatı ifade ederken üçyüz sene sonraki bir hadiseden binlerce insanın telef olmasına mani olmak için bu hakikatı son deminde ifade buyurduğu anlaşılmış.Rabbim,şefaatından bizleri de mahrum kılmasın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder