Hikmet,sahibi olmayanı yoldan çıkarır.Çünkü” söz,söyleyen insanın parçasıdır”demişler.
Kabe,şeriatte ibadet ederken istikametimizi döndüğümüz cihet ise de Hakikatte insan gönlüdür.Ancak hangi insanın gönlüdür diye sorarsak ,tabi olduğumuz,iman ettiğimiz ve teslim olduğumuz insanın gönlüdür.Mürşit gönlüdür.
AZİZİM
HASAN EFENDİ anlatmıştı.METLİ BABA’nın bir dervişi vardı.Sorardı:”- Metli Baba
bu gün nerde?”derlerki bu gün Konya-Hadim ilçesi tarafında.Derviş hemen Hadim tarafına doğru dönerek namazını ifa ederdi.
AHMET
AMİŞ SULTAN(Fatih Türbedarı)türbede iken bir zat gelir ve ona müteveccihan
namaza durur.Mübarek orada bulunan ihvana hitaben:”-Bu zat işi doğru yaptı ama GİT
KIBLEYİ DÜZELT”buyurmuştur.
Mürşit,o
zamanın Peygamberi ve Cenab-ı Hakk’ın (göründüğü)zahir olduğu kişi olmakla,O’na
tabi olanlarında ,günlük işlerindeki istişare makamını teşkil eder.
Mevlana Vakfı Av.Şemsettin Kesersemsettin.keser@hotmail.com

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder