Birgün Hz.adem gurura kapıldı da kötü varlık olan iblis'e hakaret nazarı ile baktı.
Kendini gördü, kendini beğendi de lanetlenmiş şeytanın yaptığı işe güldü.
Bunun üzerine Hakk'ın gayreti dile gelerek:"Ey tertemiz Adem, sen gizli sırları bilmiyorsun" diye seslendi.
Allah , beklenilmeyen bir iş murad etse de , lütfu yerine kahrı tecelli etse , dağı bile kökünden söker,atar.
O anda yüzlerce "Adem"in pertesini yırtar, yüzlerce iblis de yeni baştan Müslüman olur , gider.
Hz.Adem:"Allah'ım " dedi."Bu bakıştan , bu görüşten de tevbe ettim, bir daha böyle küstah düşüncelere kapılmam".
Ey yardım dileyenlerin yardımına yetişen , sen bize doğru yolu göster , bilgilerle zenginliklerle övünülmez
Kerem edip doğru yola soktuğun gönlümüzü saptırma , takdir ettiğin kötülükleri bizden gider .
Ruhumuzu kötü kazalardan, mukadder belalardan sen esirge , bizi temiz ve imanlı kardeşlerden ayırma.
Senden ayrı düşmekten daha acı bir şey yoktur.Sen korumaz , esirgemezsen halimiz tam bir peşinlık olur.
Bu dünyadaki malımız , mülkümüz bizi kendisine bağlamış , eşyalara esir etmiş de bize bir türlü sırtımızdan atamadığımız bir yük olmuştur.
Bu hal ahiretteki büyük nimetlere engel olmaktadır.Bedenimiz de dünya zevklerine düştüğü için, ruhumuzu manevi elbiselerden soymaktadır.
Elimizin işlediği günahlar ,Hakk yolunda yürüyen ayağımızı kesmektedir.Zaten eman olmadıkça canımızı kim kurtarabilir.
Eğer bir kimse pek büyük tehlikelerden canını kurtarabilirse , öbür tarafa ancak korku, bahtsızlıkgötürmüş olur.
Çünkü bu dünyada iken sevgiliye ulaşamayan canın gönül gözü kördür.Ve kendi kendine , karanlıklar içinde kalmıştır.
Sen vuslata yol vermedikten sonra canı, çıkmış gitmiş bil..Sensiz yaşayan canı ölü say
Kullarını kınamak sana yakışır.Çünkü kusursuz olan yalnız Sen'sin(Mesnevi- şeri)
Kulları ne kadar da kolay kınıyoruz.Yanlış yolda,,delalette,cehennemde diye kolayca kınıyor,eleştiriyoruz.Caiz caiz değil diye fetva veriyoruz.Acaba biz caizmiyiz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder