DİN İLE ÇIKAR SAĞLAMAK

 

 

DİNDEN ÇIKAR SAĞLAMAK HADİSESİ

İnanma , Hak Teala’nın insan olarak yarattığı bizlerde bir zarurettir.İnanma,iman tüm fiillerimizin ve sözlerimizin kaynağını teşkil eder.Dindar olanlar dini umdelere saygı gösterir.Ancak, münafık tabir edilen içinden iman etmediği halde dışından söz ile iman etmiş süsü verenler, geçerli akçe olan din konusunda dünyevi maddiyata dini alet ederler.

Örneklerinden birisi “Seyyidlik” müessesesidir.Ehlibeyt’ten olmak masumiyet değildir.Nefis her insanda vardır.Masumiyet Peygamberlerdedir.Hak Teala’nın hıfzı ise Velilerde, salih kullardadır.Ancak, değerli olanın yanında mutlaka sahtesi de olur kuralı gereğince Seyyidlik ididası arkasında inançlı insanları sömürme , maddiyatlarına el atma,o kimseleri aldatma ihtimali de yaygındır.Seyyid olduğunu iddia eden bir kimsenin gerçekten olup olmadığını bilmek mümkün olmaz.Çünkü Emevi ve Abbasi zulmü nedeniyle Ehlibeyt’e mensup olanlar tüm dünyaya yayılmıştır.Her millette mevcuttur.İdidada bulunan kişiye “İspat et” denemez.çünkü , geçmişte Mısır’da para karşılığı şecere, soy sop  levhalarının yazılıp kişilere para karşılığı verildiği sabittir.Bu durumda inanan insan ne yapmalıdır?;

Para ile, dünyevi meta ile kadın ile olan ilişkilerine bakmak gerekir.çünkü ehlibeyt zekat, sadaka alamaz.Hediye alabilir.ancak hediyelerin değeri karşılığıda önemlidir.Hediye sınırını aşan bir parasal değer içinden farklı saikle verilip adına “hediye” denilerek ehlibeyt le alakalı yasağın etrafı dolanabilir.

Ehlibeyt’emensup olan bu hususu aleni söylemez.İlim, takva, tevazu,zühd,maişeti için çalışma, kimseye yük olmama hususiyetleri kendinde bulunmalıdır.

Osmanlı Devleti bu hususu Nakibül Eşraflık denilen devlet idaresi içindeki bir kurum vasıtasıyla sadece ülkedeki seyyidlerin işleriyle ilgilenen bir merkez olarak halletmişti.