Zünun Mısri der ki; Allah, Musa (a.s) 'a vahyetti ki:" Ey Musa, ağaçların yapraklarından yiyip derelerin suyundan içen , geceye ulaşınca da bana asi olanlardan uzaklaşıp benimle başbaşa kalmak üzere bir mağaraya çekilen kuş gibi ol.
Ey Musa, hiçbir iddiacıya amelini tamamlatmamaya, benden başkasını umanların emellerini kesmeye , benden başkasına güvenenleri helak etmeye, benden başkası ile ünsiyet edenlerin yalnızlıklarını uzatmaya ve benden başkasını sevenlerden yüz çevirmeye zatım üzerine yemin ettim.
Ey Musa benim öyle kullarım var ki , bana münacaat edip yakarırlar sa onlara kulak veririm. Bana nida ederlerse onlhara yönelirim.Bana doğru yönelirlerse onlara yaklaşırım.Bana yaklaşırlarsa ben onlara daha çok yaklaşırım.Bana yalvarırlarsa başkalarına karşı ben onlara yeterim.Beni dost tutarlarsa onlara dost olurum.Bana karşı samimi davranırlarsa ben de onlara samimi olurum.Benim rızam için amel işlerlerse ben de onları mükafatlandırırım.Ben onların işlerini çekip çeviren, kalblerini idare eden ve durumlarını üstlenenim.Onların kalbleri için zikrim dışında bir rahatlık yaratmadım.İşte bu kimselerin hastalıkları şifadır.Kalblerinn üzerinde bir ışık vardır.Onlar ancak benimle ünsiyet ederler.Gönülleri sadece benim yanımda rahata eder ve ancak bende karar kılarlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder