Tasavvufta dünya , Allah'dan alıkoyan her şey, imtihan yeri , ahiretin tarlası, geçici, fani yer manalarınadır.İşin başında dünyayı kötüleyen mutasavvıflar , marifet makamına ulaşıp arif oldukları zaman,artık dünyanın leh ve aleyhinde konuşmazlar.Çünkü bu makamda arifler , dünya gibi , ahireti de Hakk'a vuslata engel sayarlar.Zahid dünyaya bakışıyla sirke, arif ise misk koklatır.Zahid , dünyayı çirkinleştirir.Arif ise onunla hiç ilgilenmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder